Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Μύθοι και Πραγματικότητα

H σημαντικότερη συνεισφορά του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου στην ανάπτυξη της Ελληνικής κοινωνίας χαρακτηρίζεται από την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου που παρέχει στη νέα γενιά.
Παρά την ψήφιση το σχετικού νόμου μόνο 54 τμήματα Πανεπιστημίων έχουν προχωρήσει στην εφαρμογή του ενεργοποιώντας την διαδικασία εσωτερικής αξιολόγησης. Τα επιχειρήματα πολλά όπως και οι Μύθοι πολλοί και από τις δύο πλευρές. Αναμφισβήτητα όμως η κριτική και η αξιολόγηση είναι οι βασικοί μηχανισμοί αναβάθμισης της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ανεξάρτητα από την όποια κριτική του αντίστοιχου νόμου το Ελληνικό Δημόσιο πανεπιστήμιο οφείλει να υιοθετήσεις διαδικασίες καταγραφής και αξιολόγησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας με στόχο τη βελτίωση της και την αποδοχή της βασικής αρχής της κοινωνικής λογοδοσίας.

Για κάθε ένα από τους Μύθους που θα καταγράφονται στην σελίδα αυτή θα δημιουργείται ένα νέο ποστ για συζήτηση επί αυτού.


8 σχόλια:

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 1ος: Η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας είναι όργανο της Κυβέρνησης
Πραγματικότητα: Η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας είναι ανεξάρτητη αρχή και αναφέρεται στη Βουλή των Ελλήνων.

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 2ος : Η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας παρεμβαίνει στην λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων
Πραγματικότητα:
Η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας «έχει ως αποστολή την υποστήριξη των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης στην πραγματοποίηση των διαδικασιών που στοχεύουν στη διασφάλιση και βελτίωση της ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση, την ενημέρωση της Πολιτείας και των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης για τις σύγχρονες διεθνείς εξελίξεις και τάσεις στα συναφή ζητήματα και την προαγωγή της έρευνας στον τομέα αυτόν." http://www.adip.gr/index_gr.html

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 3ος: Τα όργανα των Ακαδημαϊκών μονάδων υποκαθίστανται από την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας
Πραγματικότητα:
«Υπεύθυνα όργανα για τη Διασφάλιση της Ποιότητας ορίζονται κατά τον Ν. 3374/2005 σε επίπεδο Ακαδηµαϊκής Μονάδας και αποκλειστικά για τη διάρκεια της Εσωτερικής Αξιολόγησης, η Οµάδα Εσωτερικής Αξιολόγησης (ΟΜΕΑ) ….

Όλα τα παραπάνω όργανα έχουν χαρακτήρα συντονιστικό και όχι επιτελικό-ρυθµιστικό. Η ευθύνη για τη λήψη αποφάσεων που σχετίζονται µε τη διασφάλιση της ποιότητας στις Ακαδηµαϊκές Μονάδες και τα Ιδρύµατα ανήκει στα ισχύοντα αρµόδια όργανά τους, τα οποία δεν υποκαθίστανται καθ’ οιονδήποτε τρόπο από τις ΜΟ_ΙΠ, ΟΜΕΑ, και ΕΕΑ.»
http://www.adip.gr/files/EnimerotikoADIP_v3.pdf

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 4ος: Η βιομηχανία και η αγορά θα ελέγχουν την διαδικασία αξιολόγησης.
Πραγματικότητα:
«Σκοπός της Εσωτερικής Αξιολόγησης είναι να διαµορφώσει η Ακαδηµαϊκή Μονάδα κριτική
άποψη για την ποιότητα του επιτελούµενου έργου της µε βάση αντικειµενικά κριτήρια και
δείκτες κοινής συναίνεσης και γενικής αποδοχής,..."
http://www.adip.gr/files/OdigosEfarmogisKritirion_v1.pdf

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 5ος:
Τηρήθηκαν Αξιοκρατικές διαδικασίες στην σύσταση της ΑΔΙΠ
Πραγματικότητα:
«Και άλλες επιλογές της κ. Γιαννάκου ήταν αμφιλεγόμενες. Π.χ., αυτή του κ. Αμούργη στη θέση του προέδρου της ΑΔΙΠ. Έχει ειπωθεί, και εύλογα, ότι ο κ. Αμούργης στερείται της αίγλης που απαιτεί αυτή η θέση. Υπάρχουν δεκάδες πιο κατάλληλα άτομα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.»

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 6ος:
Το Πανεπιστήμιο της Πάτρας έχει σύστημα αξιολόγησης.
Πραγματικότητα:
Το Πανεπιστήμιο της Πάτρας δεν έχει σύστημα αξιολόγησης.

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 7ος:
Δεν έγινε διάλογος για την δημιουργία του συστήματος αξιολόγησης.
Πραγματικότητα:
Η Πανεπιστημιακή κοινότητα έδειξε πως δεν θέλει να συμμετέχει σε διάλογο για την αξιολόγηση.

Kleanthis Thramboulidis είπε...

Μύθος 8ος: Στόχος του νόμου περί αξιολόγησης είναι η βελτίωση της εκπαιδευτικού συστήματος.
Πραγματικότητα: Στόχος του νόμου είναι (τουλάχιστο όπως διαφαίνεται μέχρι σήμερα) να δείξουμε στους Ευρωπαίους πως έχουμε αξιολόγηση. Πολλά προβλήματα είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό που απαιτείται και δεν υπάρχει, είναι όραμα για βελτίωση που σημαίνει αυτόματα και ανάληψη του κόστους αντιμετώπισης των προβλημάτων και όχι μια αξιολόγηση για την εκ νέου καταγραφή τους.